Ben İzmir'e döndükten sonra da çok sık olmasa da görüşüyorduk. Artık kalp nakli kaçınılmaz olmuştu. Uygun bir kalp bulundu ve Çağatay yeni kalbine kavuştu. Ama bu kalp de onu hayata bağlamaya yetmedi.
Son kez Mart ayında Göztepe-Alanya maçında görüştük. Kaybedilen maçtan sonra çok üzgün bir şekilde, “Bu takım buralarda olmamalı” diye dert yandı. Çok iyi bir Göztepeliydi... Çok erken oldu. İzmir basını çok renkli bir simasını kaybetti... Üzüntüm büyük...