Uygulanan yanlış politikalar sonucunda içeride terör ve “kırılabilir” bir ekonomik yapı, olmayan can güvenliği, adalet, özgürlük, adil gelir dağılımı, demokrasi, paraya dayanan bir eğitim ve sağlık politikaları, dışarıda “Osmanlı” rüyası ile izlenen politikalarına getirdiği yalnızlık sarmalından kurtulmak için Türkiye'ye toplumun kabul edebileceği yeni bir “HİKAYE” yazmak gerekiyor.
Avrupa Parlamentosu, Sosyalist Enternasyonal gibi uluslararası kuruluşların benimsediği başta insan hakları olmak üzere “bireyin” yaşam ve mutluluğunu hedefleyen evrensel ilkeler üzerine inşa edilecek yeni bir “HİKAYE”.
İleri teknolojiyi hedef alan, çevre sorunlarının dünyanın geleceği için en büyük tehdit olduğunu öngören, halkın üretime katılmasını sağlayacak politikalar oluşturan bir yaklaşım halk katmanlarında karşılık görecektir.
Esasında bu Türkiye için yabancı bir oluşum değildir. Bir asır önce ATATÜRK bunun temellerini atmış, hedef gösterdiği “MUASIR” medeniyet düzeyine erişilmesi için siyasal, sosyal, ekonomik açıdan önemli adımlar atarak alt yapıyı oluşturmuştur.
Bugün yazılacak “HİKAYE” yarım kalan yaklaşımı günün koşullarına göre evrilmesi ve hedefleri hayalleri zorlayacak bir vizyonu ortaya koymalıdır.
Bunun toplum tarafından kabul görmesi, toplum katmanlarında karşılığı olan kişiler tarafından yazılıp sunulmasına bağlıdır.
Demokrasiyi, özgürlükleri, sosyal adaleti içselleştirmiş bu kişiler kimler mi? Ben bir kaç örnek vereyim siz tamamlayın.
Metin Feyzioğlu, Selin Sayek Böke, Emre Kongar, Umut Oran, Ümit Kocasakal, İrem Çiçek, Hurşit Güneş, Osman Gürün, Hüseyin Mutlu Akpınar, Tarık Akan, Tunç Soyer, Emine Ülker Tarhan, Müjdat Gezen, Yılmaz Büyükerşen.
Türkiye'yi içinde bulunduğu açmazdan kurtarmak için yeni bir “HİKAYE” gerek.