İzmir’de barajlar için yayımlanan 23 Aralık 2025 tarihli son tablo, kentte “su darboğazı” endişesini daha da derinleştirdi. Güzelhisar, Balçova, Gördes, Tahtalı, Ürkmez ve Alaçatı Kutlu Aktaş barajlarının güncel aktif doluluk oranları, çoğu rezervuarın minimum seviyelere yapıştığını, kritik eşiğin adım adım aşıldığını gösteriyor. Yakın geçmişte yaşanan sınırlı yağışlara rağmen barajlarda kayda değer bir toparlanma görülmemesi, sorunun artık sadece iklim değil doğrudan su yönetimi meselesi olduğuna işaret ediyor.
2025 tablosu: Tahtalı, Balçova ve Gördes çizgiye tutunuyor
23.12.2025 tarihli ölçümlere göre barajların güncel aktif doluluk oranı şöyle: Güzelhisar Barajı yüzde 45,87 ile nispeten ayakta kalan tek büyük kaynak olarak öne çıkıyor. Buna karşılık Balçova ve Gördes Barajı’nda aktif doluluk oranı resmi olarak yüzde 0; yani havzada teorik bir göl hacmi bulunsa da fiilen kullanılabilir su kalmadığı anlamına geliyor. Tahtalı Barajı’nda oran yalnızca yüzde 0,31, Ürkmez Barajı’nda yüzde 5,95, Alaçatı Kutlu Aktaş Barajı’nda ise yüzde 2 seviyesinde.
Toplam su hacmi rakamları da tabloyu destekliyor: Güzelhisar’da yaklaşık 77,7 milyon m³ su bulunurken, Tahtalı’da 20,5 milyon m³, Ürkmez’de 866 bin m³, Alaçatı Kutlu Aktaş’ta ise sadece 820 bin m³ göl hacmi kaydediliyor. Kullanılabilir su hacminde ise durum daha vahim: Tahtalı’da içme ve kullanma için değerlendirilebilir su 900 bin m³’e kadar inmiş durumda; Balçova ve Gördes’te ise bu kalem resmen 0 olarak görünüyor.
Geçen yıla göre sert düşüş: Tahtalı ve Alaçatı’da uçurum
2024–2025 karşılaştırması, kuraklığın son bir yılda İzmir barajlarını nasıl kemirdiğini çıplak biçimde ortaya koyuyor. Geçen yıl Güzelhisar’ın aktif doluluğu yüzde 64,26 iken, bu sene yüzde 45,87’ye gerilemiş; yani yaklaşık 20 puanlık bir kayıp söz konusu. Balçova’da aynı oran yüzde 15,63’ten 0’a, Gördes’te yüzde 1,05’ten 0’a düşmüş durumda.
Kentin ana içme suyu kaynaklarından Tahtalı Barajı, 2024’te yüzde 11,12 doluluğa sahipken bugün yüzde 0,31 ile neredeyse dip çizgiyi zorluyor. Ürkmez Barajı’nda yüzde 7,53’ten 5,95’e, Alaçatı Kutlu Aktaş’ta ise yüzde 14,26’dan 2’ye dramatik bir düşüş görülüyor. Geçen yıl Tahtalı’da 31,9 milyon m³, Alaçatı Kutlu Aktaş’ta 2,28 milyon m³ kullanılabilir su varken; bu yıl aynı kalemler sırasıyla 900 bin m³ ve 320 bin m³ seviyesine inmiş durumda. Bu, bazı barajlarda bir yılda neredeyse on kattan fazla kayıp anlamına geliyor.
Minimum–maksimum değerler: Barajlar dip banda dayanmış durumda
Veriler, birçok barajın “minimum işletme seviyesi” diye tanımlanan çizgiye tehlikeli biçimde yaklaştığını gösteriyor. Tahtalı Barajı için minimum göl hacmi 19,6 milyon m³, güncel hacim ise 20,5 milyon m³. Bu, barajın teknik olarak çalışmaya devam ettiği ancak birkaç milyon metreküplük ilave çekimin bile sistemi zorlayacağı anlamına geliyor.
Benzer şekilde Güzelhisar Barajı’nda maksimum göl hacmi 155,35 milyon m³, kullanılabilir maksimum hacim ise 143,39 milyon m³. Buna karşın bugün toplam hacim 77,7 milyon m³, kullanılabilir su 65,7 milyon m³ seviyesinde; yani baraj fiilen kendi kapasitesinin yarısından daha aşağıda. Alaçatı Kutlu Aktaş’ta minimum göl hacmi 500 bin m³, mevcut hacim 820 bin m³; kullanılabilir su ise 320 bin m³ ile tampon çizgisine oldukça yakın seyrediyor.
İzmir’i nasıl bir kış bekliyor?
Baraj grafiklerinin bu hali, İzmir’de bu kış “normal” bir yağış döneminin bile tek başına yetmeyeceğini gösteriyor. Kentin yeni yılda su kesintileri, tarımsal sulama kısıtlamaları ve ani yağış geldiğinde taşkın–kuraklık döngüsü arasında sıkışma riski giderek artıyor. Uzmanlar, yağış beklentisi kadar su tasarrufu, yağmur hasadı ve kayıp–kaçakların azaltılması gibi yönetim adımlarının da en az meteoroloji haritaları kadar belirleyici olacağına dikkat çekiyor.
Kısacası “Ne olacak bu İzmir’deki barajların hali?” sorusu bugün artık sadece bir serzeniş değil, yerel yönetimden merkezi idareye; sanayiden konutlara uzanan geniş bir alanda acil eylem planı ihtiyacının başlığı haline gelmiş durumda. Kentin elindeki rakamlar, suyun her damlasının altın değerinde olduğu bir döneme girdiğimizi açıkça söylüyor.
