Yaşı 11…
Annesi ona sarılıp “Canım oğlum seni çok seviyorum” dediğinde, “Ben de seni çok seviyorum anneciğim” demedi.
“Baba beni maça götür” gibi bir talebi olmadı.
Zekasıyla zaman zaman bizi şaşırtsa bile, bakkaldan sakız alıp parasını ödemek gibi sıradan bir işlemi bile yapamadı.
Hep gözümüzün önünde olmalı, hep kontrol etmeliyiz…
O benim oğlum.
Biz onunla gurur duyuyoruz.
Ama O bunun farkında mı onu bile bilmiyoruz…
Oysa ne hayallerimiz vardı. Belki de hiç birine erişemeyeceğiz.
Dünyadaki her 68 çocuktan birinde görülen bu ağır durum bizim de başımızda.
Sorunu yakından bilen biri olarak diyorum ki; yolda, otobüste herhangi bir yerde anlam veremediğiniz davranış sergileyen birini gördüğünüzde çok dikkatli bakarak onu ve yanındakileri rahatsız etmeyin. Yardım istenmeden harekete geçmeyin. Bilginiz çok bile olsa akıl vermeyin. Unutmayın ki; sizin birkaç dakika sabretmekte zorlandığınız bir olayı aile hayatı boyunca yaşıyor… Bir de siz yük olmayın.
Nisan ayı, Birleşmiş Milletler tarafından bütün dünyada Otizm Farkındalık Ayı, 2 Nisan ise Otizm Farkındalık Günü olarak deklare edilmiştir.
Bu ay içinde daha çok insanın otizm konusunda bilgi sahibi olmasını istiyorsanız bu gönderimi paylaşabilirsiniz…
Sevgiler…
