"Her kadın, biraz gökyüzüdür,
biraz çiçek.
Biraz yorgunluktur,
biraz serinlik.
Biraz hayaldir kadın, biraz hüzün.
Biraz hayattır, ama daha çok, 'annedir' kadın.
Ne de çok yakışır." der bilge...
**
Ne haklı o bilge...
Annem...
İsmin iki hece...
İki hece Çakır annem iki hece...
En çok "anne"
Yemin ediyorum şu an,
Bir dakika göğsünün üzerinde olmak için;
“Bir hücumda ömrümü içerim ömrümü!..’’ annem...
*
Dostlar!
Ne yapın, ne edin...
"Adamı Adam Eden Ana''nıza...
Uğrayın; bugün annenize uğrayın!
Onun şefkatten yapılmış kollarını boynunuza dolayın...
Sonra...
Başınızı dizlerine koyun.
Okşasın saçlarınızı, "yavrum benim" diye...
Mübarek ellerini, öpün!
Bırakmayın hiç...
Uzaktaysanız da arayın; sesini duyun!
Yoksa inan, sonra çok arıyorsun...
*
Ben 7 yıldır "annesiz kaldım anne" deyip,öyle arıyorum ki anacığım Çakır'ı..
"Ah!
Bu ne yaman yangındır böyle yüreğimde, sönmek bilmez!.." annem...
*
Bütün anneleri, başta eşim olmak üzere onurlu cesaretin simgesi kadınlarımızı saygıyla "Vietnam'da geçmiş bu dizelerle" -ayağa kalkarak- selâmlıyorum;
- Kadın, adın nedir?
- Bilmiyorum
- Yaşın kaç? Nerelisin?
- Bilmiyorum
- Niçin o tüneli kazıyordun?
- Bilmiyorum
- Ne zamandır gizleniyorsun?
- Bilmiyorum
- Niçin ısırdın parmağımı?
- Bilmiyorum
- Bizden sana zarar gelmeyeceğini bilmiyor musun?
- Bilmiyorum
- Kimin tarafındansın?
- Bilmiyorum
- Bu bir savaş, seçimini yapmalısın?
- Bilmiyorum
- Köyün hâlâ yerinde duruyor mu?
- Bilmiyorum
- Şunlar senin çocukların mı?
- Evet!
**
Bir kadın bir tek
“ANNE” olduğunu unutmaz !
(NOT: Dizeler, Nazi zulmünü de yaşamış Polonyalı kadın şair Wislawa Szymborska'nındır. Çağdaş Polonya şiirinin önde gelen temsilcilerinden kabul edilir şair.
1996'da 73 yaşında Nobel Edebiyat Ödülü'nü almıştır.)
