Yusuf Alper’in “Annem Çok Küçükken Öldü. Psikodinamik açıdan Cemal Süreya ve Şiiri” kitabını anlatmaya devam edeyim.
Yazar psikodinamik açıdan her şairin incelenebileceğini, ama özellikle Cemal Süreya’nın bu inceleme yöntemine fazlasıyla uygun olduğunu belirtiyor. Alper, Süreya’nın çocukken geçirdiği örselenmelerin onda sanatçı yeteneğini açığa çıkardığını, şiiri annesinin yerine koyduğunu anlatıyor.
Yusuf Alper kitabının ön sözünde ise şöyle diyor ;
“Yaratma eylemini bir ruhsal bozukluk olarak görmek yerine ne olup bittiğini anlamaya çalışmak, insana, sanatçıya geniş açıdan bakmak gerekir. Psikanaliz sadece normal dışı olarak görülen insanları değil aynı zamanda olağan insanları da inceler”
Yusuf Alper, Cemal Süreya’yı şöyle yorumluyor ;
“Şair de sanatçı da insandır ve o da ruhsal hastalık yaşayabilir. Ancak onu şair olarak ayrı insan olarak ayrı değerlendirmek gerekir. İnsan, Cemal Süreya'nın çektiği acıların, şiirine yansıması doğaldır.”
Alper’in kendini tanımlaması da ilginç;
“Asistan olarak nasıl biri idiysem bence bugün de öyleyim. Kapıdaki görevliyle profesör arkadaşını eşit gören, bir şey oldum diye caka satmayan, çalışanlara da danışanlara da her zaman saygılı, şefkatli davranan biriyim. Psikiyatrist olmasam da böyle olacaktım. Bazı konularda derinlikli bilgimin olması bazı insan davranışlarına daha hoşgörülü, esnek bakmamı sağlıyor olabilir. Tabi karşılık olarak sanırım arkadaşlarım da beni görevlilere eş görüyor olabilirler. Şairlik böyle bir şey. Her şeyin üstünü örten bir kimliktir gerçek şairlik. Bir de insan ilişkileri açısından danışanlarımla çok daha geniş boyutlu, derinlikli ilişki kurabildiğimi sanırım. Sadece biyolojik olanın dar açısından değil, psikodinamik ve varoluşsal boyutları da içeren bir bakışla. Öyle olunca, yaş kemale erdikçe daha bir bilgece tutum oluşması, dünyaya kazık çakmayacağını hep biliyordum zaten ama daha bir biliyor olma, ne yaptım, ne yapacağımın hesabı kitabı: “Ölünce ne kalır geriye benden” duygusunun daha çok yaşanması. “Bildim ki yaşama başladığım an/ Bir ucundan ölüme başlamışım” da demiştim 30 olmadan. Muhasebeyi baştan beri tutuyorum yani ama şimdi daha sıkı tutuyorum..”
Sözün özü; Psikoterapinin sayfalar, kitaplar dolusu anlatamadığını şu iki dize ile anlatıyor Cemal Süreya; “Annem çok küçükken öldü
Beni öp sonra doğur beni”
Haftaya yeniden buluşmak üzere hoşça kalın dostlar.