Aslında...
Öncel Öziçer
Birlik beraberlik deyince ikiletmeden kolkola girebilecek bir milletiz aslında...
Ama işte kime karşı ne zaman birlik olup ne zaman düşman kesileceğimiz pek belli değil.
Ayarımız yok. Çabuk gaza geliyoruz.
Kaba saba ve hoyrat görünüyoruz ama fazla duygusalız herhalde bilemiyorum.
***
Ve bir de komiğiz komik.
Belki şehir efsanesiydi ama Gezi olaylarındaki Davulcu Vedat hikayesini biliyorsunuz.
Hani şu TOMA'yı ele geçiren (!) Çarşı'nın amigosu davulcu Vedat'la Emniyet Müdürü'nün telsiz konuşmasını...
Her mahalleden, boş bulduğu tankın içine yerleşip kullanmaya kalkacak vatan evlatları çıkmaz mı sanıyorsunuz? Tabii ki çıkar. Çıktı da...
Bakın habere: "Tankla darbecileri püskürttü: Malatya'da darbe girişimi esnasında, askerliğini yaparken kullanmayı öğrendiği ve polislerin el koyduğu zırhlı personel taşıyıcıları (ZPT) güvenli alanlara çeken 30 yaşındaki Mustafa Özbey, ölümü göze alarak karargaha gerçekleştirilecek operasyonda da görev almayı kabul etti ve 'hazır kıta' bekledi. Zırhlı araçla karargaha giriş için hazırlık yapan Özbey, polisler 'Vatan, millet için seferber olduk. Sen de geldin seferber oldun. Allah razı olsun. Biz bu araçla içeriye gireceğiz. Sen bu olayda şehit ya da gazi olabilirsin. Ne diyorsun?' dediklerinde, 'Vatan ve millet için ölümü bile göze alırım, siz yeter ki bana ne yapacağımı söyleyin' cevabıyla desteğini sürdürdü."
***
Fotoğrafı var bir de Mustafa'nın... Tankın üzerinde polisle gülerek poz vermiş.
Böyle bir milletiz işte.
İçimize nefret tohumları ekilmese, birbirimize karşı yalan yanlış doldurulmasak güle oynaya yaşayıp gideceğiz belki.
Gerçek bir düşmanla karşılaştığımızda omuz omuza birbirimize dayanacak, duvar olacağız.
Birlik beraberliğe çok ihtiyacımız var ama işte kime karşı, neye karşı birlik olsak diye kafası kesip tavuk gibi şaşkın şakın sağa sola koşturuyoruz.
***
Birbirimizi sevmeye, anlamaya çok ihtiyacımız var.
Nefret etmeye değil.
Bu ülke topraklarında yaşamak zaten hep zordu, belli ki artık daha da zor olacak.
Yeni cepheler açmak yerine barışı, adaleti, huzuru ve ağlamak yerine gülmeyi seçmemize destek olunsa, keşke!
Yorumlar