Önce İngiltere'de İşçi Partisi, ardından Fransa'da Sol İttifak Yeni Halk Cephesi. Avrupa aşırı sağa 'Dur' derken, sağın kaleleri de birer birer yıkılmaya başladı.
İngiltere'de Keir Starmer liderliğindeki İşçi Partisi tam 14 yıl sonra Muhafazakar Parti yönetimine son verdi. İngiltere İşçi Partisi'nin iktidara gelmesi beni yıllar önceki bir anıma götürdü; Fakültenin birinci sınıfındayız. Anayasa Hukuku dersinin efsane hocası Profesör Tarık Zafer Tunaya derste bir anısını paylaşıyor:
“Geçen yıl bir konferansa katılmak üzere İngiltere'deydim. Bir fırsat bularak Londra'nın banliyösünde oturan bir dostumu ziyarete gittim. Eve giderken bir çiçekçi dükkanına uğrayarak çiçek almak istedim. Çiçekçi, orta yaşlarda, alt gelir düzeyinde olduğu anlaşılan güler yüzlü bir kadındı. O sıralar İngiltere'de erken seçim kararı alınmış ve bir hafta sonra da seçimler yapılacaktı. Çiçekçi kadın çiçekleri hazırlarken sordum:
'Seçimlerde oy kullanacak mısınız? Hangi partiye oy vereceksiniz?'
Çiçekleri bıraktı, kaşları çatılmıştı: 'Elbette vereceğim. Tabii ki İşçi Partisi'ne.'
'Niye?' dememi beklemeden hızla devam etti: 'Mister Harold Wilson bizim sesimizdir. Programı bizim isteklerimizden oluşuyor. Özgürlüklerimizin korunması, grev haklarımız, adil gelir dağılımı, ücret adaleti hepsi Mister Wilson'un Programı'nda yer alıyor. Dolayısıyla vereceğim oy bellidir. Merak etmeyin mutlaka iktidara da geleceğiz!'
Ve o seçimlerde de İşçi Partisi iktidara geldi. İşte ben Türkiye'de bu çiçekçi kadını arıyorum.”
Tunaya Hoca bunları söyledikten sonra amfinin kapısına yöneldi. Bütün sınıf çok heyecanlanmıştık. Hep birlikte ayağa kalkıp çoşkuyla alkışladık. Hoca sınıfı terk ettiğinde alkışlar dinmemişti.
***
Anlaşılan İngiltere'de 14 yıl sonra çiçekçi kadınlar yeniden sandığa gitmeye başlamış. Ya bizde? 22 yıldır çiçekçi kadınlar (!) sandıkta yok. 31 Mart seçimlerinde şöyle bir feryatlarını duyduk. İlk genel seçimde umuyoruz; batıdaki meslektaşlarını utandırmayacaklardır.
