Fotoğraflar, bir anı sonsuza kadar ölümsüzleştirmemizi sağlar… Eskiden her bir fotoğraf karesi çok değerliydi. 36 pozluk film alınırdı. Özenle fotoğraf makinesine yerleştirilirdi. 36 adet fotoğraf karesine sığardı bir bahar mevsimi ya da koskoca bir tatil; bir doğum günü veya bir düğün. Sonra o filmlerin banyo edilip basılması gerekirdi. Bazı fotoğraflar bulanık çıkardı, bazılarının kenarında illaki fotoğrafı çekenin parmağının ucu olurdu, bazılarının kadrajı yamuktu… Ama çok değerliydi her biri.
Şimdi her şey farklı. Tüketim ve hız çağında, fotoğrafların da pek bir değeri yok artık. Elimizdeki cep telefonları sağ olsun, istediğimiz her an limitsiz sayıda fotoğraf çekebiliyoruz. Ertesi gün dönüp yüzüne bakmadığımız onlarca, yüzlerce, binlerce fotoğrafımız var.
Ve belki de bu yüzden fotoğraflar artık eskisi gibi ölümsüz değil. Hatta çoğunun ömrü çok kısa.
Ama bir fotoğraf var ki ben ve benim gibi birçok hayvan severin aklında şimdiden ölümsüzleşmeyi başardı.
*
Bahsettiğim fotoğraf bir özçekim yani selfie… Sokak köpeklerinin hepsinin toplanıp barınaklara kapatılmasını sonra da öldürülmesini öngören yasayı Meclis’ten geçiren 275 vekilden birkaçı keyifle, gülerek poz vermişler. “Biz çok güzel bir iş becerdik” der gibi bakmışlar kameraya. Vatana millete katkı sunmuş gibi, pek gururlu bir halleri var…
O fotoğrafı görmüş olanların eminim ki şimdi gözlerinde canlanmıştır.
Bir hatıra fotoğrafı eşliğinde, gariban sokak köpeklerine karşı kazandıkları zaferlerini kutluyorlar.
Bugünden sonra onlar sayesinde çevresine hiçbir zararı olmayan, uysal, küpeli, esnafın, mahallelinin bildiği, baktığı köpekler bile en iyi ihtimalle korkunç şartlardaki barınaklara kapatılacak. Veya kim bilir kimlerden, kaça satın alınacak olan “zehirle” öldürülecek.
Sokaklarda tecavüzcüler, katiller, uyuşturucu satıcıları, organ mafyaları, pedofililer, hırsızlar ve daha niceleri fellik atarken; onlar köpekleri toplayacak olmanın dayanılmaz hafifliğini yaşıyorlar herhalde. Çünkü öyle keyifli, öyle neşeli, öyle mutlu görünüyorlar.
*
Telefonumun galerisinde biriken yüzlerce fotoğraf varken, aklıma kazınan karenin bana fazlasıyla yabancı yüzlere ait olması ne tuhaf. Bizler yani hayvanları seven, vicdanlı, bu yasanın milyonlarca masum canı hayattan koparacağını bilenler, bu fotoğrafı unutmayacağız.
