Hani kıçımıza füze takıp,
İşe gittiğimiz reklam var ya,
İnanılmaz rekor kırmış (!)
Betonseverler öyle diyor...

Tekrar seyredince gördüm.
İki şeyi unutmuşum.
Ağzına boyoz tıkıştırarak,
Arabasını süren adam ile
Bir de sakal tıraşını,
Arabasında yapan İzmirli.

Bu ikisi de İzmirliye ters.
İzmirli yapsa yapsa,
Oturup boyozunu yer,
Evinde de tıraşını olur,
Eğer işine geç kalmışsa,
Telefon eder, işe gitmez...

Ama mesele övmek için,
İlle de bahane bulmaksa,
Bakın onu da yapmaz.
Yalaka değildir yani İzmirli.
Hiçbir zaman olmamıştır
Öyle olsa 14 yıldır,
İktidara yalakalanırdı...
Gavur diye anılmazdı...

Neyse konumuz hikaye.
“Şeytana Mum Diken Adam”
Hikayesini duydunuz mu?

Erzurumlu biri merak ediyor
Bu kilise nasıl bir yer diye,
Üşenmiyor birini geziyor.

İçeride Hz. Meryem’i anlatan,
Güzel bir resim var.
Önüne dilek tutmak amacıyla,
Bir sürü mum yakmışlar…

Az ileride de Hz. İsa’yı temsilen,
Koca bir resim ve
Yine bir sürü mum…

İleride başka resim görüyor,
Boynunu bükmüş duran,
Oldukça da çirkince bir şey…
“Bu kim, böyle gariban,
önünde mum falan yok” diyor.
Yanındaki “o şeytan” diyor.
Bizimki o haline acıyor,
Buna bir mum yakıyor…

Şeytan gece rüyasına giriyor.
“Vefa gösterdin mum yaktın,
Sana iyilik yapayım” diyor.

Şeytan tarlaya götürüyor,
“İşte tam burayı kaz” diyor…
Kazdığı yerden altın çıkıyor.
“Şimdi bunu tekrar kapat,
Başkaları da görmesin,
Sabah uyanınca gel al” diyor.

Bizimkisi sevinçli ama,
“İyi de koca tarla.
Nerede gömülü olduğunu,
Nasıl hatırlarım” deyince,

Şeytan “Ondan kolay ne var.
Buraya bir işaret koy,
Sabah bulursun” diyor.

Adam etrafına bakıyor,
İşaret olacak bir şey yok.
“En iyisi şuraya sıçayım” diyor.
Başlıyor yapmaya…

O sırada rüyada olduğundan,
Yatağı da batırıyor haliyle.
Adamın hanımı uyanıyor.
“Bey ne yapıyorsun” diye,
Adamı uyandırınca,
Adam sinirli sinirli
“Şeytana mum dikersen,
olacak da budur” diyor...

Kıssadan hisse;
Şeytana güvenme.
Ne olur ne olmaz.
İşaret koyayım derken,
Gece yatağa sıçabilirsin...