Zaman ne kadarda hızla geçti anlamak mümkün olmuyor. Swisss Otel’in eski ismi yani Efes Oteli’nin anıları çok fazladır.
Özellikle 70’li yıllarda milli takımımızın kamp yaptığı yıllarda dolar taşardı ziyaretçilerle. İlgi çok ama çok olurdu. Ve insanların çoğu da maç davetiyesi için bu mekanı mesken tutarları. Ama bu otelde bir başka konu da bana rastladı.
Hem de en acı bir şekilde... Uzun yıllar futbolda bizim yani Altay genç takımının antrenörlüğünü yapan rahmetli Altan hoca bana Efes Oteli’ne gelmemi söyleyince hemen yanına koşar adımlarla gittim. Acaba ne diyecek diye de merak içindeydim. Bu arada ben de Milliyet Gazetesi’nde ise başlamıştım. Neyse hızla hocanın yani Altan hocanın yanına gittim. Beni bekliyordu ki, hemen ayaklandı ve elimi sıktı.
Konu nedir diye düşünürken hoca söze girip, “Bak Tayyar benim Ömrüm çok azaldı. Senden ricam çalıştığın gazeteye ben ölünce ilan koymandır. Sen benim bildiğim ve inandığım oyuncusun” diyerek deyip sözünü tamamladı.
Şaşırmıştım. Ne dediğini anlamamıştım ama inanmak istememiştim herhalde... İsteğini bir süre sonra gazete olarak yapmıştık ve acı haber hemen yayılmıştı.
Yaşamım içinde hem de gençliğime rastlayan bu olaylara çökmesi etmişti. Altay takımında da kaleci olarak görev yapan hocamı her zaman anımsadım.
