Gazetecilik mesleğinin yüz akı Uğur Mumcu 32 yıl önce katledildi... Türkiye olarak anma törenleri düzenliyoruz... İzmir bu konuda çok duyarlı. Büyükşehirden ilçe belediyelerine kadar hepsi anma töreni düzenledi. Ben İzmir Gazeteciler Cemiyeti ile Büyükşehir Belediyesi'nin ortak törenine katıldım. Gerçekten baştan sona çok güzel tören oldu.  Törenin ayrıntılarını zaten haberlerde  okumuşsunuzdur. Ben uzatmayayım...

Mumcu'yu anıyoruz.

Anmasına da gelinen nokta endişe verici... Mesela uyarılarının  hepsi gerçekleşmiş... O dönem teğmen olanlar daha sonra  general olmuş ve devleti yok etmek için ihtilal yapmaya kalkmış... Hukuk fakültelerinde öğrenci olanlar savcı olmuş, hakim olmuş ve devletin en önemli kurumlarına kumpaslar kurmuş... Mesleğinin yüz akı pek çok kişiye itibar suikastleri yapılmış ve yüzlerce kişi  yıllarca  Silivri zindanlarına hapsedilmiş;..

Mumcu bunları çok önceden öngörmüş ve toplumu uyarmış... Biz ders almamışız, hala da almıyoruz...

Mumcu en çok da araştırmacı gazeteciliği önemsemiş.   Bugün çok az gazeteci için araştırmacı diyebiliriz. Dilim varmıyor ama kendine gazeteci diyen ve bu sıfatla televizyonlara çıkarak yorum yapanların büyük çoğunluğu siyasetin emrinde... Ve bunu gözümüzün içine baka baka yapıyorlar...

Bir örnek vereyim.

Bolu'da büyük bir facia yaşadık. Bize yakışmayan, ancak çok ilkel ülkelerde görülebilecek bir facia... Beş yıldızlı otelde yangın çıktı ve 79 kişi hayatını kaybetti.  Bu ilkel durumun olması için çok büyük hatalar olması gerekiyordu. Sonradan anlaşıldı ki zincirleme hatalar yapılmış ve kayırma ve kollama büyük facianın ortaya çıkmasına neden olmuş...

Ama kendini yorumcu gazeteci olarak pazarlayan bu işten ekmek yiyen bazı arkadaşlar çıkmışlar televizyona,  “herkes birbirini suçluyor” diyor... Yani ortalama bir cevapla konuyu dağıtmaya çalışıyor. Derdi asıl suçluyu gizlemek... Araştırmıyor, araştırmak istemiyor. Biliyor ki gerçek farklı...

Bu konuda belediyenin yetkisi yok diyemiyor... Derse maması kesilir çünkü...

Bize de bu tiyatroyu izlemek düşüyor...

Ah be Uğur Mumcu... Bilsen ne haldeyiz...