Aylardır süren saldırılar, katledilen binlerce insan… Katliam, vicdansızlık, soykırım… Hiçbir kelime bu vahşeti anlatmaya yetmiyor artık kelimeler bile utanıyor bu insanlık dramının karşısında ama ne yazık ki dünya utanmadı, bizler utanmadık… Ve gelinen noktada artık söylenecek söz yok, ne kınamak yetiyor ne de sosyal medya hesaplarında ardı ardına yapılan paylaşımların bir anlamı var.
Bu noktaya kadar nasıl gelindi, bu kadar çocuk, bu kadar kadın, bu kadar insan dünyanın gözü önünde nasıl ölüyor anlamak mümkün değil. Bu kadar mı güçsüzüz? Ya da şöyle soralım İsrail bu kadar mı güçlü? Nasıl bu kadar sessiz kalabildiniz?
Bu müslümanlıkla, müslüman ülkelerin duruşuyla da anlatılabilecek bir konu değil, bu kadar basit değil, bu konu müslümanların değil dünyanın gündeminden bir gün bile inmemeliydi. Her gün daha sert yaptırımlarla gidilmeliydi katillerin üzerine ama olmadı herkes sessiz kaldı ve işte yine bizlerin izlemeye dayanamadığı ama orada binlerin yaşadığı o görüntüler geldi ekranlara, çadırlarında uyuyan masum insanların üzerine bombalar yağdı, kadınlar, çocuklar diri diri yakıldı, ambulanslara saldırıldı. Artık güvenli hiçbir yer yok, bu insanların gidebilecekleri bir yer yok. Filistin’i resmi bir devlet olarak tanıma şovlarınızı bir kenara bırakın ve artık gerçekten harekete geçin. İnsanlık suçu işleniyor ve dünya çok geç kaldı. Çok önceden yapması gerekenleri, yeni yapıyor ya da yapmaya çalışıyor. Umarız gerçekten bir şeyler yapmaya karar verdiklerinde daha da geç kalınmaz. İnsanlığın gözü önünde tüm değerler yerle bir ediliyor, orada savaşın ortasındaki masum insanlara evrensel ahlak olgusunu anlatamazsınız.
“Bir uygarlık, kafasından değil önce kalbinden çürür” işte tıpkı Aime Cesaire’nin bahsettiği gibi dünya olarak kalbimizden çürüdük… Aslında ilk başta tek ihtiyacımız görmekti, duymaktı, vicdandı şimdi ise artık çok geç ama daha da geç olmasın, çıkarlarınızı bir kenara bırakın ve insanlığın çığlığına kulak verin.
Ülkemiz özelinde bir parantez açacak olursak öyle konular var ki ülke gündemimizde günlerce, aylarca tartışıyoruz. Unutun her şeyi, durdurun dünyayı en azından bir süre sadece ve sadece bu barbarlık olsun gündemimizde… Sesimiz ne kadar gür çıkarsa o kadar duyurabiliriz. Artık adaletin yanında yer alalım daha güzel bir dünya için.
