Bir rivayete göre 100 yaşına az kalmıştı. Diğer bilgi 85 yaşında olduğunu gösteriyordu. Sonuçta yaşlı bir kadındı. O doğduğunda büyük ihtimalle köylerde kara sabanla tarım yapılıyordu. Asfalt yol yoktu. Koskaca ülkedeki insan sayısı bugünkü İstanbul kadar değildi. "Yok"ları alt alta getirseniz sayfalar dolusu yer kaplardı. Miyase küçük bir çocukken iki üç kuşak bir arada oturuyordu. Dedeler, nineler el üstünde tutuluyor, çok büyük saygı görüyordu. Miyase büyüyecek, evlenecek, çoluk çocuğa karışacak, torunları olacak ve o torunlar, o çocuklar, ona tapacak. O da, hayatı boyunca yaşadığı tecrübeleri kendi süzgeçinden geçirip miniklere anlatacak... Oturup bir köşeye evdekilere yol gösterecek... Böyle hayalleri vardı muhtemelen.
Ama hayat işte.
Çorum'un Karadona Köyünde yaşayan Miyase evlendi çocukları oldu. Ama hiçbir şey hayalindeki gibi olmadı. Bütün çocuklar kendi ailesini kurup ayrıldı. Eşi de ölünce evinde yalnız kaldı. Birgün rahatsızlandı. Köydeki komşuları sağlık ekiplerine haber verdiler. Ambulans geldi ve kadını hastaneye kaldırdılar. Tedavilerinin ardından Miyase Nine iyileşti. Hastane personeli günlerce yakınlarını aradılar. Ulaştıkları hiç kimse yaşlı kadını almaya gelmedi. Günlerce direndi yaşlı kadın. Köyündeki evine gitmek istiyordu... Ama sağlığı yalnız yaşamasına uygun değildi. Tek çare huzureviydi... Gösyaşları içinde kabul etti ve huzurevine yerleştirildi.
Bir köyde böyle bir olayın yaşanması beni çok şaşırttı. Köyde tanımadığınız insan olamaz, sizi tanımayan yoktur. Üstelik sağınız solunuz akraba doludur. Ayrıca kira gıda gideriniz olmadığı için çok cüzi bir gelirle geçinebilirsiniz. Sofraya bir tabak daha koymak o kadar zor olmaz.
Şartlar değişti diyebilirsiniz.
Özellikle büyük şehirlerde. Nitekim geçen gün bir tanıdığım şunları anlattı." Eşimin babası felç geçirdi evde yatalak halde. İkimizde çalıştığımız için bakıcı tuttuk. İkimizin maaşı masrafları karşılamıyor. Bu nedenle bakımevine göndermek için çalışıyoruz."
Haksız değiller.
Miyase Ninenin yaşadıkları bana ilginç geldiği için sizlerle paylaştım.
Yoksa bir hayat hikayesinden genel bir sosyoloji olayı çıkarmak mümkün değil.
Sonuçta bir hayat var.
Hiçbir plana uymayan.
