Urla'da geçtiğimiz pazar günü bir şenlik vardı. Şenlik de ne şenlik... Zumbasından konserine, konserinden vos vos gösterisine kadar müthiş bir organizasyon. Çoluk çocuk bir arada, ebeveynler peşlerinde... Urla Cumhuriyet Meydanı doldu taştı...
Amaç ne? Otizmi fark edin...
Birleşmiş Milletler Nisan ayını “Dünya Otizm Farkındalık Ayı” ve 2 Nisan günü ise “Dünya Otizm Farkındalık Günü” olarak ilan etmiş.
Yani onlar da kayıtsız kalmamış, kalamamış...
Aslına bakarsanız cağın en büyük sorunlarından biridir otizm...
Üstelik bizim gıda fiyatları gibi; giderek artıyor...
Mesela 1980'li yıllarda 2500 de bir gözüküyormuş, doksanlarda 500 doğumda bir görülmeye başlanmış, 2000'lerde 150 doğumda bir, sonra 88 doğumda bir, bugün ise 36 doğumda bir görülüyor. Yeni rakamlar henüz açıklanmadı, bilinki aynı hızla devam ediyor...
Yani isterseniz fark etmeyin, isterseniz görmezden gelin... Otizm geliyor ve de geliyor...
İşte otistik çocukları olan ailelerin kurduğu bir dernek olan Urla Otizmle Yaşam Derneği, hem kendi çocukları için, hem de gelecekte otistik olma ihtimali olan çocuklar için bir şenlik düzenlediler...
Ben çalışmalarının yakından tanığıyım. Özellikle anneler Çin Ordusu gibi mücadele etti. Henüz dernek olarak yolun başında olmalarına rağmen çok büyük bir organizasyona imza attılar...
Bazı siyaset esnafı engel olmadı değil...
Ama onlar yılmadılar ve Urla tarihinde ilk kez bir otizm şenliği düzenlediler...
Etkinlikte ordaydım, iki uzun kuyruk vardı. Pop korn kuyruğu ve yüz boyama kuyruğu... Çocuklar girmiş sıraya, kelebek, kelebek, arı arı, çiçek çiçek... Hem kelebek hem çiçek, hem kedi burnu... Yok artık...
Ama çocuklar mutlu...
Üstelik otizmle hiç tanışmamış, otizmin ne olduğunun farkında olmayanlar bile en azından bir fikir sahibi oldu...
Kabul edelim ki; otizm artık hayatımızın içinde...
Onlara daha sevgiyle, daha şefkatle yaklaşın...
Onların da başka bir beklentisi yok zaten...
