Dünyanın en zalim zamanına denk geldik sanırım. Böyle ağır keder, böyle derin üzüntüleri yaşamakta bize düştü. Bundan öncede dünyada zalim savaşlar, kötü insanlar oldu. Olacakta… Ama artık bizlerin ne kalbi, ne akıl sağlığı bunları kaldırmıyor.
Her gün yeni bir kalp ağrısıyla uyanmaktan, her sabah başka bir acıya gözlerimizi açmaktan yaşlandık.
Hali hazırda kendi güzel ülkemizin cinayetleri, dolandırıcıları, kaosları yetmemiş gibi 3. Dünya savaşı adım adım geliyor. Ve bizler hiçbir şey yapmadan sadece izliyoruz. Kendimizi bir kenara bıraktık, evlatlarımıza nasıl bir hayat bırakacağız bilmiyoruz.
Elbet bir gün düze çıkacağız… Elbet bu acılar son bulacak. Kıyamet mi kopar, insanoğlu akıllanır mı hangi koşulda gerçekleşir tam olarak bilemesem de göreceğiz o güzel günleri. O güzel günler gelene kadar sabır ve adalet bizim yanımızda olmasını diliyorum.
Geçinemeyenler ülkesi
Ülkenin bir kısmı bolluk ve lüks içinde, rakamlarını sayısal olarak algılamamızın zor olduğu araçlarda, konfor içinde, gelecek kaygısı olmadan geçirirken bir kısmımız var ki ekmek alacak parayı bulamıyor.
Gencecik çocuklar, ömrünün baharında anneler, babalar geçinemediği için kendi canına kıyıyor bu topraklarda. Geride birkaç anı, kalbinde kocaman bir yumruk bırakıyor onu sevenlerin.
Açlıktan intihar eden öğrenciler bir yanda, kahvesine altın atan ‘fenomenler’ diğer tarafta. Başkaları adına biz utanıyoruz… Her gün bizden giden sevdiklerimiz, anlarımız, anılarımız için kahroluyoruz
Güzel yemek yiyebilmek, sağlam ve kaliteli kıyafetler alabilmek, canımızın istediği zaman konsere, tiyatroya gidebilmek, sevdiğimiz kitapları almak lüks değil, olmamalı. Bunları yapmayan milyonların olması sorun olmalı. Elimizden kayıp giden gençlerimiz uykularımızı kaçırmalı. Evladına okul kıyafeti alamadı diye canına kıyan baba için sızlamalı kalbimiz.
Affedin bizi çocuklar, beceremedik. Güzel günler veremedik size. Güzel hayatlar sunamadık. Büyük acılar sığdırdık kısacık hayatlarınıza…
R.A’nın son sözlerini aşağıya bırakıyorum, unutmayalım diye.
"Herkese merhaba ben R. A. Umarım iyisinizdir çünkü ben uzun zamandır iyi değilim. Her şey baştan beri berbattı. Yaşamak ağır geldi. İnsanların iki yüzlülüğüne katlanamıyorum. Ahlaksızların bize ahlak dersi vermesini kaldıramıyorum. Rahatsız olduğum bir konu var. Türkiye’de gençler, çocuklar her gün intihar ediyor ve hiçbir şey değişmiyor. Haberi bile yapılmıyor artık. Herkes intihar eden kişiyi suçluyor ardından küfür ediyor, iftiralar atıyor. Kimse istemez bunun olmasını. Ülke daha iyi bir durumda olsaydı belki bu kadar genç çocuk hala aramızda olurdu. Neyse söyleyecek pek bir şey kalmadı. Fazla üzülmeyin unutmaya çalışın sizden sadece bunu istiyorum. Benim hikayem de böyle olsun. Siz de kendinize iyi bakın. Her şey gönlünüzce olsun. En güzel şekilde yaşamaya çalışın.’’
