Cynara...Hani şu, Tanrıların Tanrısı Zeus'a kafa tutan kızdan, Cynara'dan bahsediyorum.
Tanrıların kralı Zeus, küçük bir Ege adasını ziyaretinde, güzeller güzeli Cynara ile karşılaşır ve onunla evlenmek ister.
Zeus'a karşı çıkılır mı? Elbette evlenir Cynara'la. Ve O'nu Tanrıça'ya dönüştürüp Olimpos'a götürür.
Ancak evlendikten kısa süre sonra özlemler başlar ve güzel Cynara ara ara ailesinin yaşadığı küçük adaya kaçar.
Ama Zeus buna çok öfkelenir ve Cynara'yı papatyaya benzer bir sebzeye çeviriverir. Güzeller güzeli Cynara, Tanrıların tanrısı Zeus'un taktığı tanrıçalık tâcını oracıkta bırakarak taptaze mor sürgünlerle dolu yeni tacıyla yeni hayatına, ENGİNAR olarak merhaba demiştir artık.
25-27 Nisan tarihleri arasında Urla’da 11'incisi düzenlenen Uluslararası Enginar Festivalinin son günüydü. Akşama doğru başlayan sağanak yağmurla başlayan koşuşturma hoyratça terkedilen bir şehir görüntüsü bıraktı ardında. Adeta yarım saatte boşaldı festival alanı. Enginar temalı festivalde, 350 bin civarında enginar satıldığı yazıldı bazı kaynaklarda.
Sonra mı? Elbette trafik çilesi başladı. Sokaklar, caddeler meydanlar keyifli bir günün ardından yavaş yavaş artan gerginliğe bıraktı kendini.
Bu sene de keyifliydi. Gastronomi üzerine, enginar üzerine, özellikle Urla’da yetişen enginar üzerine sohbetler, enginarın çeşit çeşit yemeği, tatlısı, sütlüsü, çöreği, böreği, marmelatı, reçeli, turşusu, çayı, suşilisi ve açılıştaki çok renkli görüntüler kaldı akıllarda.
Giritliler kuzu etlisini, İzmirliler dolmasını, Aydınlılar yaprak kollalarından yapılan pirinçli yemeğini, Urlalılar ise yenebilecek her şeyini yaparlar enginarın.
Rivayete göre, yılda 7 kere yenildiğinde, karaciğerimiz bebek karaciğeri gibi oluyormuş.
Afiyet olsun.
Bir parantez açmamız gerekiyor burada: Alaçatı, Urla, Bayındır festivalleri arasında sıkışıp kalan İZMİR KİTAP FUARI planlaması daha özenle yapılmalıdır.
Sevgiyle kalın sağlıkla kalın.
