Tarih; 15 Nisan 2016…
Afyonkarahisar'da Halk Arenası'ndan İzmir'e dönüyoruz…
Uğur Dündar ve "Halkın Avukatı" Murat Ergün ile.
Öneride bulunuyorum;
"Yol üzerinde Dumlupınar Şehitliği var. Ziyaret edelim mi?"
Deneyimli Haberci heyecanlanıyor; "Ziyaret etmeyeli çok oldu. Hemen gidelim" diyor.
***
Kurtuluş Savaşı’nda şehit düşen ''Kemalin Askerleri"nin anısına ithaf şehitlikteyiz. (Kültür ve Turizm Bakanlığınca yaptırılmış, 30 Ağustos 1992'de görkemli bir törenle ziyarete açılmıştı .)
Şehitliği gezerken gözyaşlarımızı tutamıyoruz, duygu selindeyiz.
Anıtlar, mezar taşları ve kitabelerde yazılanları okurken, tüylerimiz adeta ürperiyor!
Hele bir anıt ve kitabesinde yazılanlar:
“Bu anıt, oğlu Mehmet 8 yaşında iken, 1912 yılında, Balkan Savaşı'na katılıp Galiçya, Hicaz, Yemen, Kafkasya Savaşları'nda cepheden cepheye 11 yıl koşarak çarpışan, Doğu Cephesi'nde Kurtuluş Savaşı'na katılan ve Dumlupınar Başkomutanlık Meydan Muharebesi'nde, 19 yaşındaki Alay Sancaktarı oğlu ile karşılaştıktan sonra, 31 Ağustos günü şehit düşen Çetmili Kara Ali Çavuş'un muhteşem destanıdır. Oğlu kahraman Onbaşı Mehmet de, 9 Eylül'de İzmir'e giren birliğin başında şehit olmuştur. Yüce kahramanları minnet ve şükranla anıyoruz. 26 Ağustos 1922…”
***
Mustafa Kemal Paşa, Fevzi Çakmak ve İsmet Paşalı heykel önündeyiz. Onları; "ağırlaştırılmış" sevgi ,saygı, muhabbet ve şükranla selâmlıyoruz!
Usuma; Nâzım Baba’nın Kuvayı Milliye Destanı’ndaki “Şayak Kalpaklı Adam” geliyor:
“Sarışın bir kurda benziyordu. Ve mavi gözleri çakmak çakmaktı.
Yürüdü uçurumun basına kadar, eğildi, durdu. Bıraksalar ince, uzun bacakları üstünde yaylanarak ve karanlıkta akan bir yıldız gibi kayarak
Kocatepe'den Afyon ovasına atlayacaktı.”
***
Kısa süre sonra CHP’li Milletvekili Dr.Ceyhun İrgil arıyor Uğur Dündar’ı. Dumlupınar’ın MHP’li Belediye Başkanı Niyazi Tezcan’ın Halk Arenası’nı ilçesine davet ettiğini bildiriyor. Usta memnuniyetle kabul ediyor daveti.
Tarih; 27 Ekim 2017; Dumlupınar’dayız!
O Dumlupınar ki;
Büyük Zafer’in, dolayısıyla Kurucu Önder Atatürk'ün -unutturulması- amacıyla en zorunlu yatırımların bile ihmal edilerek, yalnızlaştırılan “yoklar diyarı”.
“Hızlı Tren”in o şehitlerin aziz hatıralarına saygı gereği düdüğü bile çalmadan geçtiği.
Çalışanlarına maaş veremeyen, bir cenaze aracı dahi bulunmayan -çaresizliğe mahkum- belediye!
Adına marşlar bestelenmiş Dumlupınar:
“Dumlupınar suyun kevser/Armağanın Büyük Zafer/Dumlupınar Dumlupınar/Bugün herkes seni arar”
***
Dündar, 90'larda yarım bırakılmış Çanakkale Şehitleri Abidesi'nin unutuluşunu, başlattığı kampanya ile ancak 2005'te tamamlandığını bizlerle paylaşıyor, o akşam karar veriyor;
“Bir şey yapmalı Dumlupınar için. Unutturulmamalı bu tarihi mekan!”
Programlarında, köşe yazılarında çağrılarda bulunuyor; özellikle CHP’li belediyelere:
“Gelin Dumlupınar’a elinizi uzatın, ilçeyi gezip görülecek ve konaklanabilecek gurur tablosu haline getirin!”
Çağrı; karşılık buluyor. Yenimahalle, Çukurova, Edirne Belediye Başkanları; ilk harekete geçenler oluyor. Çok sayıda belediye, hayırsever vatandaşlar sıraya giriyor.
Kuvayı Milliye’nin “Şehitler Yurdu”, makus talihini yenecek duruma geliyor.
***
Tarih; 23 Şubat 2018.
Halk Arenası Ankara-Yenimahalle’de.
Bir sürpriz de yaşanıyor canlı yayında.
Dumlupınar Belediye Başkanı Tezcan, Uğur Dündar’ı “Fahri Hemşehri” ilan ettiklerini bildiriyor, beratını takdim ediyor!
Çok duygulanan Usta gözleri dolu şu konuşmayı yapıyor;
“Çok mutluyum. Hayatımın en anlamlı ödülünü aldım! Her şeyimizi borçlu olduğumuz büyük kahramanlık destanının yazıldığı Dumlupınar'ın fahri hemşehrisi olmak, çocuklarıma bırakabileceğim en değerli mirastır! Teşekkür ederim. Dumlupınar’ın bir neferiyim!”
***
“Ölünce unutulmak istemezseniz, ya okumaya
değer eser yazın veya yazılmaya değer işler başarın.”
der Benjamin Franklin.
Ne iktidarlar geldi geçti Türkiye'nin En Güvenilir İsmi
“Dumlupınarlı Uğur Dündar” gibi örneğin!