Son günlerde aklımda hep aynı soru... Kötüler hep mi kazanıyor? Hiç mi yaptıkları kötülüklerin karşılığında bir bedel ödemiyorlar?
Ne zamandır kafam bu sorularla bulanıyordu ama geçen gün bir konuşmaya kulak misafiri olunca dedim ki yalnız değilim... Uzun süredir doktorluk yapan koskoca kadın, iş yerinde yaşadığı mobbing yüzünden ağlıyordu... Üzülmeyin, eden bulur diyebildim sadece... Derken ne kadar inanarak söyledim ben de bilmiyorum…Çünkü artık eden buluyor mu yoksa daha da kazanarak yol mu alıyor bilmiyorum…
Hani karma vardı bu hayatta... Ne ekersek onu biçerdik... N’oldu ‘karma’ya? Dünya değiştikçe bu da mı değişti dersiniz?
"Kötülerin her zaman kazandığı" düşüncesi, hayal kırıklığına uğramamıza ve umutsuzluğumuzun daha da artmasına sebep oluyor... Özellikle son yıllarda dünyada yaşanan birçok olumsuz olay, bu düşüncemizin daha da yaygınlaşmasına sebep oldu sanırım. Araştırmalar antidepresan kullanımının arttığını, anksiyete sorunlarının daha çok yaşandığını gösteriyor. Hemen hemen hepimiz bir gelecek kaygısı içindeyiz ve eski günlerimize özlem duyuyoruz. Her yerde mutsuz insanlar, kulak misafiri olduğum her konuşmada başlarına gelen kötü şeylerden bahsediyorlar..Yakın çevremizden başlayıp genele yayılan organize şekilde mutsuz etme ve bundan beslenme döngüsü içinde kısılıp kaldık…
Yaşayan her canlıya eziyet ediyoruz, sapasağlam duran çiçeği toprağından söküyoruz, sokakta yürüyen hayvana tekme atıyoruz, iş yerinde günün 12 saatini beraber geçirdiğimiz arkadaşımıza nasıl zarar verebiliriz diye bin bir plan yapıyoruz, iki kuruş daha fazla para elde edebilmek adına türlü oyunlar oynuyoruz... Sırf para, şöhret ya da kazanımımız ne olacaksa biraz daha fazla olsun diye... Günün sonunda kafamızı yastığa koyup bugün de işe yarar kötülük yaptık diyoruz…
Benim kalbim ve zihnim böyle olaylara artık dayanmıyor... Zaten yeteri kadar zor bir zamanda, asırlardır örneği olmayan felaketlerle sınanıyoruz... Belki de süregelen saf kötülüklerin bedelini hep beraber ödüyoruz… Demem o ki zaten bu kadar zorken hepimizin hayatı keşke yakın alanımıza zarar vermeden yaşayabilsek… Keşke birilerin hafızasında bir gülümseme olabilsek...
Tarihte örneklerine baktığımızda büyük olaylar yeni devrimleri yaratmış... Toplumlarda büyük değişimlerin temelini oluşturmuş... Belki de düze çıkmadan önce son yokuştur bu... Belki yarın her şey daha da güzel başlayacaktır… Tüm adaletsizlikler son bulacaktır...
Enseyi karartmayalım mı sizce? Kötülük yapanlar her zaman kazanmazlar ve adalet zamanla mutlaka yerini bulur mu?
Sanırım bizler doğru olanı yapmaya devam etmeli ve mücadeleden vazgeçmemeliyiz... Umut her zaman cebimizde, vicdanımız rahat yürümeliyiz... Kısa vadede kaybetsek bile uzun vadede hep kazanan biz olacağız…
