Aslında çok güzel bir film anlatmak için oturmuştum bugün yazı yazmaya. Ama mümkün değil. Her gün ayrı bir vahşetle uyanıyoruz. Bambaşka bir vahşetle kafamızı yastığa koyuyoruz.
Bu kadar kötülüğün kol gezdiği, hayvanın katledildiği ülkede kafamıza taş yağmıyor olması mucize İnsanın en büyük düşman yine kendisi. Vicdansızlığı. Gün geçmiyor ki bir eziyet ya da v*hşet haberiyle sarsılmayalım. Ülkede kadın, çocuk ve hayvan olarak sağlıklı şekilde yaşamak imkânsız. Dün sosyal medyada önümüze düşen görüntülerde Ankara- Mamak Belediyesi hayvan barınağında onlarca hayvana edilen eziyeti gördük hep beraber. Birkaç sorum var orada çalışanlara.
Nasıl bir kalbiniz var?
Vicdanınız hiç mi sızlamıyor?
Gece nasıl uyuyorsunuz?
O hayvanlar acı içinde çığlıklar atarken hiç mi duymadınız?
Nasıl devam ettiniz hayatınıza?
Nasıl sustunuz?
Çocuğunuza yolda gördüğü hayvanları sevdirirken aklınıza gelmiyor mu iş yerinizde yaptıklarınız, verdiğiniz kararlar, uyduğunuz emirler?
Bu ülkede hayvan katliamı siyaset üstü. Vicdansızlık her alanda, her siyasi görüşte. Parti ayrımı olmadan bunlara susan herkes suç ortağı.
Biz sizin yerinize utanıyoruz, ağlıyoruz, kahroluyoruz. Ne yaparsan karşılığında onu bulacağına inananlardanım. Ben ilahi adalet derim, siz karma. Fark etmez. Ne verirsek onu alacağız bu hayatta. Ve eminim bunca kötülüğün karşılığını siz de alacaksınız.
Dilerim ki karanlık kalpleriniz bir an önce sevgi ve merhametle dolar.
Ülkede onlarca aç insan var kedi, köpek düşünemem diyenler var. Evet ülkede bulunan tüm kurumların öncelikli görevi, evsiz, işsiz, okula gidemeyen çocukları ve sokakta yaşayan hayvanları korumak. Orada olmalarının esas sebebi bu. Bulundukları mevkilerde ilk görevleri bu. Milyonlarca liralık araçlar almak değil. Yedi değil yetmiş sülalesine yetecek mal biriktirmek değil.
Yoksulu, evsizi, düşkünü, sokakta kalanları korumak. Derdi olana çözüm bulmak, vatandaşının güvenliğini sağlamak. Ama biz bunları geçtik. Bize dokunmayın biz kendi kendimize koruruz, kollarız.
Elbet seçim zamanı gelecek. Elbet oy istemeye çıkacaksınız. O gün geldiğinde, bugünleri unutmayın.
Bizim sınavımız bu sanırım hayatta. Kadınlarımızı, çocuklarımızı, hayvanlarımızı koruyabildiğimiz kadar koruyup, hayatta kalmayı başarıp, basit hayatlarımızda yaşayıp gidebilelim. Bunu gerçekleştirebilmek için Allah bize sabır, güç, imkân versin.
