Kitabını “Tanrı Misafirleri Oteli”ni, “İnsan güzeldir. Atilla Köprülüoğlu’na saygılarımla.” diye imzalamış göndermiş meslektaşım Timur Soykan.
BirGün’e verdiği röportajda da; “İnsanlar, umut veren insanlar. Çok zor bir dönem biliyorum ama kitabı imzalarken ‘insan güzeldir’ yazıyorum. Çünkü gerçekten insan güzeldir. Bakmayın hep kötülerini görüyoruz, kötüler karşımıza çıkıyor. Ahlaken çürüyen bir ülkeyle karşı karşıyayız. Ama güzel insanlar çok daha kalabalık, çok daha fazlalar. Sadece örgütsüz ve güçsüzler. Kitabı okuyanlar da onu hissedecekler. İnsan güzeldir.” demiş.
Timur Soykan haberlerinde köşe yazılarında, Halk TV’deki programında yolsuzlukları, hırsızlıkları, adaletsizlikleri, çeteleri, uyuşturucu tüccarlarını -erinmeden bıkmadan- yazıyor, anlatıyor. İmzasını taşıyan çok sayıda haberi, gündem oluşturuyor. Kitapları da en çok satanlar listesinde üst sıralarda.
xxxx
“Kırmızı Kedi’den yayınlanmış “Tanrı Misafirleri Oteli”, Timur Soykan’ın kentin arka sokaklarında gezerek biriktirdiği insan öykülerini içeriyor.
Soykan, amele profesörü, yerli Indiana Jones’ları, ülkücü bıyıklı Ayşe’yi, kalacak yer bulmak için inşaatlarda heykeller yapan sanatçıyı, şarkı sözü dükkanı açan şairleri, bekar odalarında yaşayan yoksul gençleri tanımış.
Ona da bu kişileri dinleyip yazmak kalmış.
Şöyle anlatıyor o öyküleri Timur Soykan; “Okuyacaklarınız ‘benim öykülerim’ desem, doğru değil. Daha çok hayatın hayal gücü, baş aktörlerin yaratıcılığı ve tamamı gerçek.
Gerçek olduğu için de ’Tanrı Misafirleri Oteli’ aynı zamanda bir belgeleme çalışması. İstanbul’un ve başka kentlerin arka sokaklarındaki zorlu koşullara karşın bildiklerini okumuş, bütün engellere karşın tutkularında direnmiş, sıradanlaşmış insanların öyküsü. Mahalle aralarında unutulup yok olmamalı, sadece gazetede yazdığım kısa hikayeleriyle de kalmamalıydılar.
Belki hepsinin yaşamları aynı şeyi söylüyordu: İnsan Güzeldir. İnsanların kıyısında geçmeye bile korktuğu sokaklarda da iyilik, sevgi hep vardır, hem de daha ‘harbi’sinden(…)
İnsan öyküleri toplayan bir gazeteci için -İstanbul- dünyanın en eşsiz mekanlarından biri. Öyküleri kendi içinde yaratacak bir havası var, atmosferi var adeta. Çok çeşitliliği, var, renkliliği var…”
xxxx
“Tanrı Misafirleri Oteli”nin röportaj öykülerinde, sokakların dramını, cinayetlerini de bulacaksınız. Soykan’a göre; mutsuz sonlar, insan filmlerde tahammül edemese de hayatın gerçeğidir. Muhabirlik yapmış birine neredeyse her semt, her sokak, kötü sonla bitmiş hayatları hatırlatır.(Yıllarca muhabirlik yaptığım ve o muhabir ruhu asla kaybetmediğim için -ben de- imzamı atarım bu tespite)
Öyküleri bir gazetecinin yani Timur Soykan’ın gözünden okuyacaksınız. Bu aynı zamanda gazeteciliği, muhabirliği, mesleği okura anlatma olanağı da veriyor.
“Tanrı Misafirleri Oteli”ni okurken hikayeleri toplamanın, cinayetleri araştırmanın aşamalarını birçok öyküde bulacaksınız.
O öyküleri toplayan gazetecinin, arka sokaklarda, hepsi cevher olan aslında -bir insan ansiklopedisi olabilecek- karakterleriyle de tanışacaksınız.
Bilim insanlarına göre; Arka Sokaklar; din, kültür veya ülke ayrımı yapmıyor. Her yerde benzer. Biçimsel farklılıklar dışında, yaşananlar aynı…”
21 yıl önceki Sezen Aksu bestesindeki gibi; işte o “Arka Sokaklarda Neler Oluyor?”.
Timur Soykan’ın “Tanrı Misafirleri Oteli”nde keder yüklü, yüzü bir türlü gülmemiş “yalnızlığa demir atanları” okuyacaksınız…
