Seçime kaldı 1 hafta... Artık değişecek mi bir şeyler? Yarınlara umutla bakabilecek miyiz? Yoksa her geçen gün daha da artarak devam mı edecek sonsuz yaşam kavgamız?
Bütün konuşmalarımız bu konu üzerine arkadaşlarımla, hepimizde hem kocaman bir umut hem kocaman bir korku var.. Çünkü artık gücümüz kalmadı... Haksızlığa, hukuksuzluğa, yoksulluğa, acıya, hakarete...
O kadar çok hayal kırıklığı yaşadık ki son yıllarda her geçen gün bir önceki günü arar olduk... Oysa hep istediğimiz üç beş kısa mutlu andı.. Daha öncede söylediğim gibi, kısacık hayatlarımızda kendi kendimize yuvarlanıp yaşamaktı tek gayemiz..
Yavaş yavaş kaybettik tüm değerlerimizi, umutlarımızı.. Eskiden basit olan her şey şimdi o kadar uzak ki...
Yıllar geçtikçe daha iyi olacak dediğimiz her şey çıkmaza girdi.. Hepimize birer gençlik borcu var bu ülkenin. Giden yıllarımızı, yaşayamadığımız hayatlarımızı borçlu..
Çok uzak değil bundan 5 yıl önce yapabildiğimiz onca şey varken saniyormuşuz ki hayat zor. Şimdi o günlerimizi arıyoruz mumla...
Yorulduk..
Yaşadığımız haksızlıklardan, tüm felaketlerde tek başımıza bırakılmaktan.. Ölümü görüp sıtmaya şükretmekten.. Liyakattan uzak, rüyasında o makamları göremeyecek insanların hayatlarımızda söz hakkı sahibi olmasından..
Nefret ettik her gün bir kadınının acımasızca öldürülüp kimsenin cezasını çekmemesinden...Ufacık çocukların sistematik olarak istismar edilip kimsenin bedel ödemesinden, tarihin en büyük salgınında başımızın çaresine bakmaktan, göz göre göre milli servetimiz olan her şeyin yakılıp yıkılıp talan edilmesinden.. Ve adalet borçluyuz öldürülen kadınlara, hayatları ellerinden çalınan çocuklara, evine ekmek götüremediği için intihar eden babaya, enkaz altında günlerce bekleyip kaybettiğimiz onca cana.. Bu ülkede yaşayan tüm canlılara hem özür hem adalet borçluyuz.. Bu ülke de bize bir gençlik borçlu..
Atom bombası atılsa ölmeyen hamam böcekleri gibiyiz, asla ölmüyoruz ama yaşıyor da sayılmayız...Hepimiz türlü mental hastalığa düştük.. Öfkemizin tarifi yok, kalbimiz soğumayacak.. Tek dileğim yeniden umut dolu günlere kavuşabilmek. Umuyorum ki hep beraber çıkacağız karanlıklardan.. Umuyorum ki yeniden o mutlu günlerimize kavuşup, evlatlarımıza bırakabileceğimiz onurla kurtarılmış bir memlekete kavuşacağız..
