Hayatımızın her günü ders niteliğindedir.

Anlamak için hayatı dinlemek gerekir.

Sadece insanları değil, hayvanları da.

Böylece ne olduğumu bilebiliriz.

***

Bir gün adamın biri Hz. Musa’ya geldi.

“Ya Musa ne olur hayvanların dilinden anlayayım ve bundan kendime hisseler çıkartarak daha iyi bir insan olayım” dedi.

Hz. Musa “Kaldıramayacağın bir yükün altına girmeye çalışma, bu halin senin için daha hayırlıdır” diye yanıtladı.

***

Adam dinlemedi ısrar etti, “Ya Musa ne olur hiç değilse kapımda yatan köpekle horozun dilini anlayayım” dedi.

Hz. Musa vazgeçmesi için çalıştıysa da adam ısrar etti.

Bunun üzerine Hz. Musa adama hayvanların dilinden anlama yeteneği verdi.

Adam sevinerek evine döndü.

***

Ertesi sabah sofradan bir parça ekmek fırlayıp düştü.

Horoz koşarak kaptı. Köpek buna kızdı:

“Be horoz bu yaptığın doğru mu? Sen buğday da yiyebilirsin arpa da. Mısır da yiyebilirsin, küçük taneleri de. Bense ekmekten başka bir şey yiyemem, neden benim rızkımı kapıyorsun?” dedi.

Horoz yanıt verdi:

“Haklısın fakat tasalanma yarın efendinin eşeği ölecek, karnını iyice doyuracaksın” dedi.

Bunu duyan adam hemen eşeği pazara götürerek sattı.

***

Ertesi sabah bakalım köpekle horoz ne konuşacaklar diye yanlarına geldi.

Köpek horoza sitem ediyordu.

“Hani eşek ölecekti, biz de karnımızı doyuracaktık?”

Horoz: “Eşek ölmeye öldü lakin başka yerde. Sahibim onu sattı. Hiç merak etme yarın at ölecek, daha büyük ziyafete konacaksın” dedi.

Bunu duyan adam hemen ahıra koştu, atı aldığı gibi pazara götürüp sattı.

Sevinerek evine döndü.

***

Ertesi sabah yine acaba ne konuşacaklar diye köpekle horozun yanına gitti. Köpek yine horoza sitem ediyor, duruyordu: “Yahu horoz bu sefer de dediğin olmadı, yoksa sen de mi yalana başladın?” dedi.

Horoz: “Yalan söylemedim at ölecekti, sahibimiz onu da sattı. Merak etme, yarın sahibimizin kölesi ölecek o zaman onun hayrına yemekler, helvalar verilecek hepimiz doyacağız” dedi.

Bunu duyan adam o gün hiç beklemeden, kölesini götürüp sattı:

***

Ertesi gün yine köpekle horozun yanına koştu. İkisi yine konuşuyorlardı.

Köpek bu sefer çok kızgındı: “Yalancı horoz, hani köle ölecek, bu sayede karnımız doyacaktı, günlerden beri yalanlarınla avutuyorsun, bu sana yakışır mı?”

Horoz: “Ben yalancı değilim. Köle öldü fakat başka yerde. Sahibimiz onu sattı. Hiç iyi etmedi. Çünkü bu sefer sıra kendine geldi. İlkin kaza, bela eşeğe gelecek, böylece sahibimiz kurtulmuş olacaktı. Eşeği satınca, onun yerine ata geldi, atı da satınca, köleye geldi. Köleyi de satınca bela sırası ona geldi. Yarın sahibimiz ölecek, o sayede hepimiz doyacağız” dedi.

Bunu duyan adam ah vah etti ama iş işten geçmişti...

***

Kıssadan hisse:

Vazgeçmediğin hırsın, sonunda seni de götürür...