Kaç yılın basın emekçisidir Emin Varol. Gecesiyle, gündüzüyle basın emekçisi... Anasının ak sütü gibi hak etmiştir gazeteci unvanını...
Ama o durmaz basın emekçiliğiyle...
Bir yanı da şiirdir; şair olarak yaşar geceleriyle, gündüzleriyle...
“Tutar bir sevdanın ucundan” gündüz şair okur, gece gazeteci...
“Tutar bir sevdanın ucundan” gündüz gazeteci olur, gece şair.
Hayata, insanlığa bakışı sevgi doludur, sevda doludur...
Bunları yansıtmaya çalışır dizelerinde...
“Kimi sen olur, gördüğüm bütün kadınlar,
Kimi yaş olur,
Gözlerimde yağmurlar...” der...
Muğlalı’dır, İzmir’e de sevdalıdır...
“Ne çabuk unuttun beni İzmir,
Ne çabuk unuttun sevgilini” der hüzünler içinde ve söyler o müthiş dizelerini “Sensizlikten” şiirinde;
“Çok sevdiğim şehr-i İzmir
Sen bile yabancısın bana
Ne bakıyorsun öyle garip garip
Ne var bunda gülecek
Ne çabuk unuttun beni İzmir
Ne çabuk unuttun sevgilini
Saçlarımdaki mı yabancılaştırıyor beni
Gözkapaklarımdaki halkalar mı?
Bakma saçlarımın ağardığına
Neden mi yavaş yürüyorum?
Yorgunluktan
Sorma artık yeter,
Sen de biliyorsun
Susuzum, bitkinim içim yanıyor onsuzluktan,
Sen de biliyorsun ki ölünmez sende sessizlikten.”
Yüreğindeki umut sevgi tomurcukları hep çiçek açsın Emin Varol ...
