Seçimden sonra kimse çıkıp yaşanan ekonomik krizle ilgili tek bir kelime etmiyor. Ne iktidar ne muhalefet. Sanki tüm sorunlar seçime kadardı, seçim bitti ve tüm dertlerimiz siyasilerin hayatından çıktı gitti.

İnanılmaz bir boş vermişlik var halka karşı. Bitmedi dertlerimiz. Hepsi hala burada, gün geçtikçe artıyor. Ekonomi alt üst, depremzedelerin yaşadıkları zorluklar hala var. Seçim önü akın akın siyasetçinin uğradığı Hatay’da hala evsiz, savunmasız, acılı insanlar var. Ne çabuk unutulduk hepimiz. 

Siyaset ya da ekonomiden konuşmayacağım bu hafta diyorum ama illaki konu oraya geliyor. O kadar çok şeye zam geldi ki son on beş günde. Takip etmeyi bıraktım. Çünkü üzülüyorum. Gerçekten üzülüyorum… Normal hayatlarımızın içinde ülkenin bulunduğu durumdan hiç kopamayıp hep üzülebiliyormuşuz. Her masanın, her sohbetin gündemi bu.  Hayat ne kadar pahalı ne yapacağız, nasıl yaşayacağız ve nasıl toparlayacağız… Ne zaman bitecek borçlarımızın maaşının yatması, geldiği gibi bitmesi.
Son hafta gelen zamların bulabildiğim kadarı şöyle;

•    1-Yiyecek içek kategorisinde her şey
•    2-Kâğıt ürünleri
•    3-Matbaa ve baskı ücretleri
•    4- GSM operatörleri
•    5-İnternet servis sağlayıcıları
•    6- Beniz, motorin, LPG
•    7- Telefon, bilgisayar, tablet
•    8-Temizlik ürünler
•    9-Kişisel hijyen ürünleri
•    10- Kira ücretleri
•    11-Otomobil sektörünün tamamı, yedek parça
•    12-Meyve-sebze
•    13-Bebek ürünleri
•    14- Evcil hayvan ürünleri
•    15- Şehirlerarası yolculuk ücretleri
•    16- Vergiler
•    17- Özel sağlık hizmetleri 
•    18- Su
•    19- Kitap, kırtasiye ürünleri
•    20- Toplu taşımaya
•    21-Tekstil ürünleri (iğneden ipliğe)
•    22-İlaçlara
•    23- Kur yükseldikçe SMA, kanser gibi pahalı tedavisi olan ilaçların tümüne her an gelen kur farkı zamları. 
Bunlar aklıma gelenler. Mutlaka çok eksik var. Yazacak gücüm de bitti. Önümüzdeki ayı nasıl geçireceğiz bilmiyoruz. Evlatlarımıza nasıl bir hayat bırakacağız bilmiyoruz. Gün geçtikçe daha çok borçlanıp nasıl geçineceğiz bilmiyoruz. Nefes alamıyoruz. Elbet bugünler geçecek ama bizden ne kalacak geriye. Ömrümüzün en güzel, en sağlıklı yılları dertle, sıkıntıyla geçiyor.
Hepimiz ya çok mutsuzuz ya ilaç kullanıyoruz. Tatile gitmek, herhangi bir konseri izleyebilmek hayal oldu. Kitap alıp okumak bile lüks bizim için şu an.

Geri dönüp bugünlere baktığımızda hep içimiz acıyacak geçen yıllarımız için. 
Tek isteğim, bu ülkede hak ettiğimiz refahı, barışı ve huzuru başka bir zamanda da olsa bulabilmek.