Bir hevesle satın alınan ve sonra da barınağa veya sokağa terk edilen hayvanların dramını artık duymayan kalmamıştır herhalde…

Barınakların tıka basa dolmasının, ormanlara bile köpek bırakılmasının, sokak hayvanı nüfusunun kontrol altına alınamayışının bir nedeni de sözde hayvan seven insanların duyarsızlığı ve vicdansızlığı.

***

Hayvanların terk ediliş bahaneleri türlü türlü… Birkaçını sayayım:

  • Alerjim varmış, bilmiyordum…

  • Eşim (annem, arkadaşım vs.) istemedi, ne yapayım?

  • Apartmandan şikâyet aldık, evi değiştirecek halimiz yok ya…

  • Terbiye edemiyorum, evimi pisletiyor!

  • Her gün dolaştırmaya vaktim yok…

  • Bence sokakta daha özgür hisseder!

  • Barınakta da evde gibi bakılır zaten…

  • Taşınıyorum, onu da götüremem…

Birbirinden komik, saçma bahaneler bunlar… Saçma dememim nedeni, bu tip gerekçelerin hepsinin aslında çok kolay çözümleri oluşu.

Can dostunu terk etmek istemeyen zaten mutlaka bunun bir yolunu bulur!

Terk edişin gerçek nedeni, bu tip kişilerin artık hayvanlarına bakmak istememesidir. Bunu söylemeye utandıkları için de, türlü türlü bahaneler üretirler.

Aslında hayvana bakmak istememeyi de anlıyorum ben. Olabilir.

Sorumluluk ağır gelmiştir, isteksiz hissediyordur, aslında bir hayvana bakabilecek kapasitede olmadığı ortaya çıkmıştır. Normaldir.

Benim kızdığım ve kabullenemediğim şey şu: Neden öylece kaderine terk etmek yerine, sahiplendirmeye çalışmazlar?

***

Terk etme bahaneleri arasında bir tanesi var ki; ne zaman işitsem canımı fena yakıyor:

  • “Çok yaşlandı… Ölürse üzülürüm.”

Evet, doğru duydunuz. Maalesef bu, çok sık karşılaşılan bir terk etme nedeni. Barınaklar her yaştan terk edilmiş hayvanla dolu… Aralarında yaşı 10’u geçmiş birçok can da var.

Şöyle bir kafanızda canlandırın lütfen…

Bebekken sizi sahiplenmiş ailenizle bir ömür geçirmişsiniz.

12 yaşındasınız (insan yaşı ile 80 gibi düşünün)…

Birden kendinizi sokakta veya hapisten farksız bir barınakta buluyorsunuz.

Yaşlısınız, bitkinsiniz… Ve aileniz artık yanınızda değil.

Bakıma, sevgiye, ilgiye en çok ihtiyaç duyduğunuz anda yapayalnızsınız.

Acaba “Ölürse çok üzülürüm” diyenler terk edilen çoğu yaşlı hayvanın yemeden içmeden kesilip, ölüme yattıklarını biliyor mudur?

Ölürse, çok üzülürsünüz, değil mi?

O, siz yoksunuz diye şimdi üzüntüden ölüyor.

Bilin istedim.