"Ben Atatürk’ü daha genç bir zabitken bugün herkesin onu Atatürk olarak takdir ettiği derecede sevmiş ve onun kudretine iman etmiştim.”
Bir ömür dostluk, yoldaşlık; ölesiye bağlılık; Selanik'tendir! Aynı mahalledendiler, birlikte okudular. Harp Okulu’nda da!.. Hemen bir anı; Selanik’te ünlü Olimpos gazinosundaki masada Mustafa Kemâl dostlarına ileride nasıl iktidara geleceğini ve onlara gelecekteki görevlerini anlatmaktadır. O masada; Fuat Bulca, Nuri Conker, Fethi Okyar ve Salih Bozok vardır. Herkese görev taksimi yapar Mustafa Kemâl. Sıra Bozok’a gelince: “Salih seninle hiç ayrılmayacağız. Yaver yapacağım kendime seni.’’
Masadakiler sorarlar: “Peki sen ne olacaksın?’
Yanıt nettir: “Ben size bu görevleri verecek adam olacağım.”
Ve Salih Bey, Suriye Cephesi’nden itibaren O'nun emrine girer. Milli Mücadele’de, Heyeti Temsiliye’de, Cumhuriyet-in ilânından sonraki dönemde de… "Bozok" soyadını da bizzat 1934'te Atatürk verir. O "ateşten gömleği gözünü kırpmadan’’ giyenlerden biridir Salih Bozok. Bandırma Vapuru’nda doğacak kuruluş/ kurtuluş güneşini erkenden gören yolculardandır. En önemli kararların alındığı ‘Atatürk’ün Masası’nda yeri hep vardır. Ölünceye kadar hep “tarifsiz sevdayla bağlandığı” Paşa’sının yanındaydı Salih Bozok; en güvendiği inandığı isim olarak! Öyle ki; Mustafa Kemâl evlendiğinde Latife Hanım’ın bile şahidiydi, Zübeyde Hanım rahmetli olduğunda, Paşa yetişememişti. Başyaver Salih toprağa vermişti.
***
Mevsim; hazandır, Atatürk Dolmabahçe’dedir, hastalığı ilerlemiştir. Salih Bozok, Başbakan İsmet Paşa’ya bir mektup kaleme alır: “Parmaklarım kırık, gözlerim kör olsaydı da böyle acı bir mektup yazmasaydım (…) Atatürk'ümüzün bugünkü sıhhi vaziyeti korkulacak kadar vahimdir. Kalbim parçalanarak bu elim haberi vermek mecburiyetinde kaldığım için ayrıca acı duymaktayım.” Doktorlarıyla sağlık durumu hakkında bilgi alışverişinde bulunduğu birgün onlara sorar: “Kalbime kurşun sıkarsam ya da beynime sıkarsam ne olur?”
Oğlu Muzaffer’in anlattığına göre; ‘‘Beynine sıkarsan kör olursun, ölme ihtimalin daha az; en iyi ölüm, kalbe sıkılan kurşunla olur” yanıtını almıştır. Ardından da o gün ve her gün traş olurken tentürdiyot alır, kalbine ateş edeceği yeri işaretler; eli şaşmasın diye! Kafasına koymuştur Atatürk veda edince intiharı! Hatta aylar önce eşi Pakize’yle paylaşmıştır bir mektupla!
***
“Maddi manevi hiçbir kuvvet, hiçbir mucize artık onu kurtaramayacaktı. Saraya, uykuda yürüyen adamlar gibi gelip gidiyordum. Birisi belki adımı sorsa cevap verecek halde değildim. Yalnız Atatürk’ün öldüğü günü hiç unutamıyorum. Hekimler büyük ölünün odasından çıktıkları zaman yüzüm kim bilir nasıl korkunç bir hal almış ki Dr. Mim Kemâl telaşla ‘Nereye gidiyorsun?’ diye sordu. ‘Hiç! Gidiyorum, işim bitti artık’ dedim. Fakat Kemâl Bey, bırakmadı. Kalbim iki değirmen taşı arasına düşmüş bir buğday tanesi olsa ancak bu kadar ezilirdi. Ne ağlayabiliyor ne konuşabiliyor ne de konuşulanları anlıyordum. Kendimden geçmişim. Odadan deli gibi fırladım. Sonrasını hiç ama hiç hatırlamıyorum. Gözümü açtığım zaman kendimi hastanede buldum.”
Bu satırlar; Büyük Önder’i “bir gölge gibi sonsuzluğun eşiğine kadar takip eden” Salih Bozok’un hatıratındandır (Atatürk’ün Yaveri Salih Bozok Anlatıyor-Alaca Yayınları).
“Kadim”ini yitirmiştir Salih Bozok! Odaya girmiş, gözyaşlarıyla son bir kez Paşa’sının yüzünü okşamış, elini öpmüş ardından da tabancasını çekip “Başkomutan yaversiz gidemez’’ demiş, kalbine bastırıp tetiği çekmişti. Mermi kalp çevresindeki yağ tabakasına takılmıştı, ölmemişti!
***
40 yıl ölümüne sevdiği, öfkelere sevinçlere ortaklık yaptığı, gizli saklısına tanık olduğu;
“benim oksijenim’’ dediği Mustafa Kemâl’e bu kez yoldaşlık yapamamıştı! (Smith-Wesson tabanca, arşivi, kitapları ve bazı eşyaları bugün bir koleksiyonerden alınmış Yapı ve Kredi Bankası 'nın emanetindedir.)
O kurşun ise, ölene dek kızı Sabiha'nın boynunda kolyedir!
***
Bu yaşanmışlığı dizelere taşırken kendime sormadan edemedim.
“Edebiyatın Kaptanı’’ Attilâ İlhan, ‘‘ben ağlarım/ gözlerimin yaşına bak/ ankara kalesi'nde rasattepe'de/bir akça şahan gezer dolanır/ yaşın yaşın mezarını aranır/şu dünyanın işine bak/ mustafa'm mustafa kemal'im’’ dizelerini Salih Bozok’un Atatürk sevgisinden etkilenip yazmış olabilir miydi?
***
Gazi Mustafa Kemâl Atatürk, dünyada ve ülkemizde tartışmasız itibarı en yüksek, en sevilen gerçek önderdir. Tarihte; O'nun kadar özlenen, anılan lider yoktur. Bitimsiz minnetle, saygıyla, bağlılıkla… O’nun adı yere de göğe de yazılmıştır! Atatürk'ün canını emanet ettiği Salih Bozok’un olduğu gibi; her birimizin de yürek kulvarında bir Atatürk vardır. O; hep yaşayacak, yaşatılacaktır! Yarın 10 Kasım! 86 yıl geçti 10’suz...
