Uzun zamandır dikkatimi çeken bir şey var, etrafımdaki okul çağında olan çocukların neredeyse hepsi, neşesiz ve kendilerinden yaşça büyüklerle iletişime kapalı.
Kendi çocukluğumu hatırlayınca bu bana çok garip geliyor. Şimdi dijital çağ falan diyeceksiniz ama bence bu durum sadece dijital dünyanın çocukları ele geçirmesiyle açıklanamaz.
Bizim çocukken yaptığımız bir çok aktivite şimdiki çocuklar için lüks, anne babaları çalışan çocuklar neredeyse anne babalarından daha çok mesai yapıyorlar. Sabah okulu olmayan çocuklar sabah, sabah okulu olanlar çocuklar öğleden sonra etüte gidiyorlar. Neredeyse tüm günlerini ders çalışma faaliyetine aktarıyorlar. Neredeyse durup derin rüyalara dalacakları, arkadaşlarıyla yaramazlık yapacakları zamanları bile yok. NEDEN?
İYİ BİR GELECEK İÇİN!
İlkokulda iyi bir lise için lisede iyi bir üniversite için sıra arkadaşlarıyla yarışa giriyorlar. Birçok genç ilk gençlik yıllarında sınav stresi ile psikolojik sorunlar yaşıyor ya da ileride yaşayacağı psikolojiik sorunlara neden olan olaylar yaşıyor. NEDEN?
İYİ BİR GELECEK İÇİN!
Çoğu lise yıllarında şiir bile okumamış, hatta hakkınca güzel bir film izlememiş olarak, üniversiteye yerleşiyor. Hatta bazıları ilk 100'e girerek tıp fakültesi kazanıyor. Okumak için ailesinin olduğu şehirden ayrılıyor, hiç bilmediği bir şehirde evsiz barksız çoğunlukla parasız yaşamaya mecbur kalıyor. NEDEN?
İYİ BİR GELECEK İÇİN!
Emekçi anne babalarının gönderdikleri harçlıklara kendi çalıştıklarını ekleyerek açlıktan ölmeyen, kazara bir cemaatin eline düşmeyip baskı ve çaresizlik hissiyle mücadele etmek zorunda kalmayan, bu nedenle intihara sürüklenmeyen (Enes Kara) ve mezun olup doktor olanlar ise 36 saat nöbet sonrası kazalarda ya da hastanede bir hasta yakınının saldırıyla hayatını kaybediyor. NEDEN!
GELECEK! HANGİ GELECEK İÇİN!
Bu çocuklar hangi gelecek için çalışıyor, hangi gelecek için ölümle burun buruna geliyorlar. Enes Kara gibi gencecik, tertemiz bir zihin, nasıl ölümü düşünecek duruma geliyor? Nasıl çocuklarımız, gençlerimiz birer birer elimizden kayıp gidiyor? Biz bu çocuklara iyi bir gelecek için sadece çalışmayı öğrettiğimiz için mi elimizden bir şey gelmiyor. Elimizden bir şey geliyorsa, biz neden hiçbir şey yapmıyoruz. NEDEN?
