Geçtiğimiz 23 Nisan'da belediye başkanlarının koltuğuna oturan iki kız çocuğumuzu yazmıştım. Biri, “ilk iş sokak hayvanlarını toplardım” derken, diğeri ise sokak hayvanları için daha çok kedi-köpek evleri yapmak istediğini söylemişti.
İki kız çocuğumuzun hayvanlara ve hayvanların yaşam haklarına bakış açısının birbirinden böylesi farklı oluşu, birinin daha o yaştan hayvan sevgisinden yoksun büyütülmesi üzmüştü beni.
Çünkü bize doğaya saygılı, hayvanları seven, merhametli, vicdanlı gençler lazım ki, ülkemizin geleceğinden umudu kesmeyelim.

***

Benzer bir olay hafta içi Eskişehir'de yaşandı. Kliniğinin önünde baktığı bir kediye doğru tekme atan 6 yaşlarındaki bir çocuğu uyaran veteriner 58 yaşındaki Turgay Özdemir, çocuğun dedesi ve babasının saldırısına uğradı. Çıkan arbedede yere düşen Özdemir'in sol ayağı kırıldı.
Düşünün bir veteriner hekim.... Görevi hayvanları tedavi etmek, sahip çıkmak. Elbette bir veteriner hekim olarak küçük bir çocuğun bir kediyi tekmelemeye çalıştığını görünce uyarmış. Yaptığının yanlış olduğunu söylemiş. Aslında Özdemir, ailenin çocuğa, “Hiç kedilere tekme atılır mı oğlum, onlar da can, sonra üzülürler” demesini beklerken; uyardığı için tekme tokat dayak yemiş.

***

Biz ülkece, eskiden birbirimizi daha çok sever, sayardık.
Şimdi?
Bizim gibi düşünmeyene tekme ile dalıyoruz.
Yaşam tarzını beğenmediğimize bıçak çekiyoruz.
Farklı siyasi düşünceden olanı silahla tehdit ediyoruz.
Kadınlara tahammülümüz yok.
Gençlere tahammülümüz yok.
Kedilere, köpeklere, kuşlara tahammülümüz yok.
Ağaçlara tahammülümüz yok.
“Memleket nasıl oldu da bu hale geldi” diye siz de ara sıra soruyorsanız kendinize; aslında yanıtı çocuklarımızda...
Biz çocuklarımızı şiddet eğlimli, yaşam hakkına saygısız, ego dolu yetiştirdikçe memleket giderek kötüye gidiyor.
10-15 yıl öncesinin çocukları, bugünün yetişkinleri. Biz o günün çocuklarını nasıl yetiştirdiysek, bugünün gençleri de 15 yıl öncesinin bir yansıması. Bizim birer yansımamız.
Bugünün çocukları da, yarının büyükleri olacak.
Şimdi kediyi tekmeleyen o küçük çocuğu bir düşünün. O çocuk maalesef ailesinden iki şey öğrendi: Kediler tekmelenir. Birisi herhangi bir konuda yaptığının yanlış olduğunu düşünüp seni uyarırsa, kafasını gözünü patlat.
Masum, tertemiz çocuklarımıza neden bunu yapıyoruz? Neden sevgi yerine nefreti; barış yerine savaşı, şiddeti öğretiyoruz onlara. Neden saygıyı öğretmiyoruz?